Όταν η μητέρα σου σε φέρνει στον κόσμο, ένα σωρό δικά σου διαφορετικά χαρακτηριστικά έρχονται παρέα σου. Καθώς ανοίγεις τα μάτια σου και συνειδητοποιείς πως αυτά τα πέντε δαχτυλάκια είναι κομμάτι του χεριού σου, εκείνα περιμένουν υπομονετικά μέσα στο μικρό σου κεφαλάκι ώσπου να έρθει η στιγμή που θα γνωρίσεις τη χρησιμότητά τους. Κάθε γονίδιο κι άλλα τόσα επίκτητα παράσημα θα σε συντροφεύουν από τη στιγμή που θα ξέρεις πώς να τα χρησιμοποιείς σωστά. Μη νομίζεις πως θα μάθεις ολοκληρωτικά τα σημεία εκείνα του σώματός σου που οι λογισμοί σου σού επιτρέπουν. Στην πορεία θα ανακαλύψεις πως το ταξίδι της γνωριμίας του εαυτού σου ξεκινάει νωρίς με ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή και προορισμό το άγνωστο.
Θα εκπλαγείς όταν συνειδητοποιήσεις πόσο εύπλαστος είσαι. Γαλούχησε το εγώ σου τον σαν ένα κομμάτι πηλό. Δώσε του τις δικές του διαστάσεις, τα όρια το σχήμα. Και για όλ’ αυτά ακολούθησε την εσωτερική σου δύναμη και το ένστικτό σου. Την πυγμή που θα αποκτήσεις μετά από αγώνες είτε είσαι ο νικητής είτε ο ηττημένος. Θα έρθεις αντιμέτωπος με ανθρώπους που θα εκτιμήσεις και θα εμπιστευτείς και μέσα τους θα βρεις τη δύναμη της φιλίας και την ανιδιοτελούς αγάπης. Κάποιοι άλλοι θα σου χαρίσουν την απόρριψη, τον πόνο και την ανασφάλεια. Δοκίμασε τις ανοχές σου, κάνε τη διαλογή μέσα σου. Πάρε θέση στη διαχείριση όλων των συμπεριφορών που σε επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά.
Πλάσε όμορφα την καθημερινότητά σου. Γέμισε τις ώρες της ημέρας σου με ενασχολήσεις που σου αρέσουν. Σίγουρα κάτι σε ηρεμεί κι άλλα σ’ εξωθούν στα άκρα. Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που δεν αντέχεις ή δεν ανέχεσαι. Πάτα επάνω τους και βάλε μια κόκκινη γραμμή, τα όριά σου. Δες τι θες να επιτρέψεις να σου συμβεί. Τι υπ’ ευθύνη σου σε επηρεάζει, τι συμβαίνει όταν χάνεις τον έλεγχο. Βρες τι σου λείπει και ό, τι περισσεύει συνέτισέ το να επιστρέψει στη θέση του. Κάτσε ξαπλωμένος κοιτώντας το ταβάνι κάνοντας φούσκες. Ζήτα βοήθεια αν πιστεύεις πως τη χρειάζεσαι. Πέσε χαμηλά για ν’ απολαύσεις τη θέα από πιο ψηλά. Ανέβα τα σκαλοπάτια, κάτσε να ξαποστάσεις, ανάσανε, ξεκουράσου, τρέξε. Κι αν το μετάνιωσες, ξανά κατέβα.
Όσο το μυαλό κλειδώνει σε ορισμένα γεγονότα, εσύ προσπάθησε να το προσκαλείς να παίρνει μέρος σε καινούρια, έτσι οι ορίζοντές σου θα ανοίξουν. Πάντα όμως θα αιφνιδιάζεσαι από τις εκρήξεις που θα συμβαίνουν μέσα σου. Θα κλάψεις αρκετά κι αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ίσως σε τρομάξει το πώς αντιδράς σε φάσεις μα στο τέλος θα ψάξεις να βρεις διέξοδο να αναπροσαρμόζεις τη ζωή σου. Δεν είναι εύκολο ειδικά αν έχεις μάθει μ’ έναν τρόπο να περπατάς μια τροχιά. Όσο και να έχεις μεγαλώσει, ακόμα κι αν πιστεύεις πως είσαι αρκετά ώριμος και σοφός, πάντοτε να δίνεις χρόνο στον εαυτό σου να χωνεύει και να συνειδητοποιεί. Να αναιρεί και να βρίσκει ξανά τα πατήματά του.
Όσες στιγμές κι αν έχεις με τον εαυτό σου ποτέ δεν είναι αρκετές. Θα ξανά συστηθείτε αρκετές φορές, ακόμα κι αν νομίζεις πως γνωρίζεστε, θα αποξενωθείτε, θα παραγνωριστείτε και θ’ ξαναρχίσετε απ’ την αρχή λες και δεν ξέρετε τίποτα ο ένας για τον άλλο. Σε κάθε περίπτωση, μη φοβηθείς να τον κοιτάξεις κατάματα. Να τσαλακωθείς μπροστά σε άλλους να πεις πως φταις, να δεχθείς κριτική. Ακόμα και να σκύψεις το κεφάλι. Καλωσόρισε τα ελαττώματά σου και να είσαι υπερήφανος γι’ αυτά γιατί εκείνα είναι που δίνουν τον δικό σου τόνο διαφοράς από κάθε άλλον. Χωρίς αυτά τα παράξενα μα ενδιαφέροντα κομμάτια σου θα ήσουν ένας άνθρωπος μισός. Ανεπιτήδευτα τέλειος κι αδιάφορος.
Να του ζητάς καμία συγνώμη πού και πού. Για εκείνες τις φορές που δεν τον άκουσες. Που μπορεί να μη σεβάστηκες μια του επιθυμία αγνοώντας τις φωνές μέσα σου. Ακόμα κι αν με τις πράξεις σου τον γέμισες με ενοχές, τύψεις και καταπιεσμένα θέλω. Ακόμα κι αν τον «γερνάς» κι ας μην το θες, κερνώντας τον πικρία κι άσχημες αναμνήσεις. Για θυμήσου τότε που συμβιβάστηκες με κάτι που δεν ήθελε. Υπέκυψες στις φοβίες σου, κέρδισαν εκείνη τη φορά.
Γι’ αυτό να του μιλάς και να τα βρίσκετε. Να τον πλησιάζεις και να τον παρηγορείς, εσένα έχει μόνο. Να του αφιερώνεις χρόνο και στιγμές που τον κάνουν ν’ αναζωογονείται. Να μη φοβάσαι να μείνεις μόνος μαζί του για να τον φροντίσεις. Όταν καμιά φορά σκοντάφτει σήκωσέ τον, σκούπισε τα γόνατά του και δώσε του ώθηση να συνεχίσει. Υποσχέσου του πως ακόμα κι αν τον χάνεις, θα κάνεις τα πάντα για να τον βρίσκεις ξανά. Να τον έχεις πάνω απ’ όλα ακόμα κι αν όλα προσπαθούν να μπουν πάνω από εκείνον. Άλλωστε, τι σου κοστίζει;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου