Χύμα χαρακτήρες, αυθεντικοί άνθρωποι

Η αντίληψή σου κι ακόμα περισσότερο οι εμπειρίες σου, η κρίση κι η αυτοκριτική σου συνέβαλλαν να ανακαλύψεις σιγά-σιγά ποιος είσαι, τι σου αρέσει, τι σε ενοχλεί, τι σου ταιριάζει και ποια είναι τα όριά σου. Ο εαυτός σου σε συνοδεύει σε κάθε ευχάριστη ή δυσάρεστη περίσταση της καθημερινότητάς σου. Μέχρι να τα καταφέρεις έχεις σφάλλει πάμπολλες φορές. Και με τα λάθη σου αυτά έχεις κλάψει, ξενυχτήσει, αλλά και γελάσει μέχρι δακρύων.

Κάποιοι απ’ τον κοντινό σου περίγυρο σε δέχτηκαν γι’ αυτό που, πραγματικά, είσαι κι όχι για κάτι που θα ήθελαν εκείνοι να γίνεις. Άλλοι απομακρύνθηκαν από κοντά σου, γιατί, τελικά, έκριναν πως δεν τους κάνεις. Γενικά, το σκηνικό σου αλλάζει κατά καιρούς, αλλά ένα πράγμα παραμένει σταθερό, η προσωπικότητά σου.

Σίγουρα, όλοι μας κάποια στιγμή ήρθαμε αντιμέτωποι με καταστάσεις που μας ανάγκασαν θέλοντας και μη να προσποιηθούμε πως είμαστε κάποιος άλλος. Εσφαλμένα μεν και για να μην απογοητεύσουμε τους άλλους, πιστεύοντας δε έτσι, πως θα νιώσουμε κι εμείς καλύτερα. Για να ικανοποιήσουμε ποιον τελικά; Και κάπου εκεί χάνεται το νόημα. Ακόμα κι αν η συμπεριφορά σου γίνεται κατάλληλη ακόμα και για τους πιο ακατάλληλους ανθρώπους, αυτό δεν αρκεί πάντα. Οι άλλοι θα απαιτούν συνεχώς το κάτι παραπάνω από σένα κι εσύ από φόβο να αρνηθείς θα αδειάζεις και θα απαρνιέσαι τον εαυτό σου.

Κι έρχεται κάποια στιγμή που μπουχτίζεις. Κουράζεσαι να βιώνεις πλασματικές καταστάσεις, να καλύπτεις ξένες επιθυμίες κι άλλα χίλια δυο πράγματα που σε φθείρουν μέρα με τη μέρα. Πρέπει να αποφασίσεις τι είναι πιο σημαντικό για εσένα. Να χάσεις κάποιους απ’ τη ζωή σου ή τον ίδιο σου τον εαυτό; Κι αν μπορούσες να μη διαλέξεις και να κρατήσεις και τα δυο; Εσύ έχεις το καρπούζι, εσύ και το μαχαίρι. Αναλογίζεται τα πάντα και καταλήγεις πως μεγάλωσες πια. Έχεις κάνει αρκετές υποχωρήσεις μέχρι τώρα μόνο για να δώσεις κι όχι να πάρεις.

Έχεις ξοδέψει αρκετές στιγμές να αναρωτιέσαι τι κέρδισες κάνοντας πράγματα που δεν ήθελες πραγματικά, αν τα έκανες σωστά ή αν ήσουν αρκετός. Το να είσαι αληθινός είναι αυτό που σου ταιριάζει περισσότερο από καθετί άλλο. Αγαπάς τα πιστεύω σου, αυτά που πάλεψες να κρατήσεις με νύχια και με δόντια, αποδέχεσαι τα ελαττώματά σου κι είναι αυτή η μεγαλύτερή σου νίκη ενάντια σε όλους σου τους ενδοιασμούς που σε κρατάνε μακριά απ’ την ευτυχία σου.

Είναι σαν ένα βάρος να μετατοπίζεται απ’ τις πλάτες σου, σαν να ξαλαφρώνει η συνείδησή σου. Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα και κανέναν. Είσαι αυτός που είσαι και κανείς άλλος δεν έχει βιώσει τη ζωή σου μέσα απ’ τα μάτια σου για να σε κρίνει. Δε σπας τις άμυνές σου παρά μόνο για ελάχιστους. Τους λιγοστούς εκείνους ανθρώπους που δε σε αποχωρίστηκαν ποτέ. Που εκτίμησαν εσένα γιατί σε αγαπούν ανιδιοτελώς κι όχι γιατί τους συμφέρει να σε κρατήσουν δίπλα τους.

Όσο κι αν σε πολεμούν οι αμφιβολίες σχετικά με το αν θα είσαι αρεστός, εσύ παραμένεις πιστός στον γλυκό σου αυθορμητισμό. Η ωμή αλήθεια είναι πλέον η αρετή που σε καθορίζει. Όσοι επιθυμούν να ακούν εκείνους που απροκάλυπτα τους χαϊδεύουν τα αφτιά, παύουν να ανήκουν στη ζωή σου. Κι έτσι απλά κρατώντας τόσο καιρό στα χέρια το κλειδί, βρίσκεις τώρα την κλειδαριά κι ανοίγεις τα φτερά σου.

Αισθάνεσαι ελεύθερος, δεν κρύβεσαι ούτε προσποιείσαι κάτι που δεν είσαι και δε θα γίνεις ποτέ. Και γιατί να το κάνεις, άλλωστε; Έτσι δε χτίζεται η εμπιστοσύνη ούτε οι ανθρώπινες σχέσεις, δεν κερδίζονται εκείνοι που λένε πως αξίζουν. Τα έχεις πολύ αρμονικά βρει με τον εαυτό σου κι απλώς αφήνεσαι στη ροή των πραγμάτων. Δεν προσδοκάς την αποδοχή των γύρω σου, έχεις ήδη συνειδητοποιήσει την αξία σου και την επιβεβαίωση την απολαμβάνεις από λίγους, δεν τη χρειάζεσαι όμως από κανέναν.

Οι χύμα άνθρωποι δεν ντρέπονται για ό,τι είναι κι ό,τι επέλεξαν να γίνουν. Θα τους δεις να περπατούν με το κεφάλι ψηλά, ικανοί να ρίξουν και τις μάσκες των άλλων. Δε χρειάζονται επιβεβαίωση, έχουν το καθαρό πρόσωπό τους σύμμαχο και πηγαίνουν μόνο μπροστά, γιατί δε φοβούνται. Θα σου μιλήσουν κοιτώντας σε στα μάτια και θα ακούσουν όσα έχεις να τους πεις με προσοχή. Ό,τι σκέφτονται θα στο δηλώσουν χωρίς υπεκφυγές. Η ειλικρίνειά τους ίσως σε πληγώσει, αλλά μέσα από αυτή θα αναγεννηθείς.

Κι εκείνοι που πέφτουν στην παγίδα και δειλιάζουν να αποκαλύψουν τι πραγματικά σκέφτονται ενώ κρύβονται πίσω απ’ το δάχτυλό τους, φαινομενικά κερδίζουν, αλλά μόνο παροδικά κι εφήμερα. Όταν έρθει κάποτε η στιγμή που θα νιώσουν κενοί μέσα τους, θα έρθουν αντιμέτωποι με το χειρότερο εχθρό τους, τον άγνωστο εαυτό που πάντα έκρυβαν. Και μακάρι τότε να μην είναι πολύ αργά για να ανατρέψουν τα πράγματα.