Αν είσαι από αυτούς που νιώθουν πως το παρελθόν είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους, αν δεν μπορείς να το παραλείψεις στην πορεία της ζωής σου, welcome to the club. Νιώθεις προσκολλημένος σε γεγονότα που έχουν περάσει, τα σκέφτεσαι συνέχεια και εμφανίζονται μπροστά σου; Το παρελθόν κι εσύ είστε στενά συνδεδεμένοι με μια αλλόκοτη σχέση, μια σχέση αγάπης και μίσους, με σένα να βρίσκεσαι στο αδιέξοδο του παρελθόντος προσπαθώντας να καταλάβεις πώς μπορείς να φύγεις από αυτό για να ζήσεις στο «τώρα».
Το παρελθόν του καθενός μας είναι κομμάτι του και πολλές φορές θεωρούμε λογικό να τριγυρνάει στη σκέψη μας. Ωστόσο αυτή η αναπόληση μπορεί να παρεκκλίνει από απλή σκέψη και γίνεται εμμονή όταν το επεξεργάζεσαι διαρκώς. Σκέφτεσαι συνέχεια το «τότε», τα άτομα που υπήρχαν στη ζωή σου, τις εμπειρίες σου και τις προηγούμενες στιγμές σου. Κάνεις μονίμως throwback και πολλές φορές δε σου βγαίνει σε καλό.
Το να γυρνάς στο παρελθόν όχι μόνο δε σε βοηθάει να προχωρήσεις αλλά κατά κάποιο τρόπο σε δεσμεύει. Σε ενοχλεί να βρίσκεται εκεί το μυαλό σου ενώ το σώμα σου είναι στο παρόν αλλά όσο κι αν προσπαθείς να το ελέγξεις, δεν μπορείς. Αρχίζεις και καταλαβαίνεις πως δεν είσαι προσκολλημένος επειδή το θέλεις αλλά μάλλον γιατί η σκέψη του παρελθόντος σε κάνει να αισθάνεσαι διαφορετικά. Ίσως θεωρείς πως το «τότε» ήταν λίγο καλύτερο ή κάπως πιο ξέγνοιαστο, πως όλα έβγαζαν νόημα και έδειχναν απλά ενώ τώρα τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.
Έχεις την τάση να κοιτάς παλιές φωτογραφίες, να ψαχουλεύεις πράγματα του παρελθόντος και να συζητάς με φίλους σου διαρκώς για αυτό. Το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» έχει γίνει πια μότο σου και «κυνηγάς» επαφές με το παρελθόν προκειμένου να τις επαναφέρεις στο παρόν. Μπορεί γεγονότα που έχουν παρέλθει να εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου με οποιονδήποτε τρόπο και αφορμή, κάνοντάς σε να πιστέψεις πως ποτέ δεν κατάφερες να προχωρήσεις. Έρχεσαι σε επαφή με το όσα πέρασαν με κάθε δυνατό τρόπο, συνειδητά και μη, και πρωτόγνωρα συναισθήματα ξαφνικά σε κατακλύζουν.
Θες να δεις τη διαδρομή που σε έφερε εδώ, θες να «μιλήσεις» με το παρελθόν σου, να συνομιλήσεις με τα άτομα που κάποτε ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς σου. Νιώθεις την ανάγκη να μοιραστείς τι έχεις κάνει στη ζωή σου και πώς έχεις εξελιχθεί, να συζητήσετε για την «τότε» κοινή ζωή σας και να συγκρίνετε το παρελθόν και το παρόν σας. Όμως από την άλλη είσαι μπερδεμένος, γιατί ενώ θες να μιλήσεις πραγματικά σε κάποια άτομα, ο εαυτός του «τότε» συγκρούεται με τον τωρινό σου εαυτό που δε νιώθει όπως ένιωθε, που έχει προχωρήσει σε κάτι άλλο, που βαδίζει προς νέες εμπειρίες.
Το να είσαι εθισμένος στο παρελθόν σημαίνει ότι κάτι σε έκανε να νιώθεις όμορφα τότε. Είναι εν μέρει ανακουφιστικό να βρίσκεις καταφύγιο σε παρελθοντικές καταστάσεις γιατί ίσως είσαι σε φάση της ζωής σου που τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά και το παρελθόν αποτελεί ένα μαξιλαράκι διαφυγής από την παροντική χαοτική κατάσταση.
Και να σου πω και κάτι; Είναι οκ να θες να μιλήσεις με άτομα του παρελθόντος. Είναι ανθρώπινο να θες να μάθεις πού βρίσκονται και πώς περνούν, να θες να δείξεις πού έχεις φτάσει εσύ. Οι ζωές σας συνεχίζουν την πορεία τους και εσείς προχωράτε χώρια. Είναι γλυκό να μπεις στη διαδικασία να μιλήσετε για την εντελώς διαφορετική ζωή που έχετε σήμερα και να αναπολήσετε όσα κάποτε σας συνέδεαν. Αυτός μπορεί να είναι και ένας τρόπος να αποδεσμευτείς από το παρελθόν. Ίσως αν αντιμετωπίσεις όλα τα «φαντάσματα» του τότε που σε στοιχειώνουν κάθε βράδυ, να μπορέσεις επιτέλους να τα διώξεις. Ίσως αν έρθεις μια και καλή σε επαφή με το όποιο παρελθόν σου, να μπορέσεις να ζήσεις ξέγνοιαστος στο παρόν.
Συντάκτης: Μυρτώ Ανδρεαδάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
