Αυτό το άρθρο δεν είναι άρθρο. Κι αυτό το απόσπασμα δεν είναι απόσπασμα επιμόρφωσης. Τουλάχιστον, έτσι όπως έχουμε την επιμόρφωση στο μυαλό μας. Αυτή τη βδομάδα θέλω να προβληματιστείς, να προβληματιστούμε μαζί, με ένα παιχνίδι πανικού κι ανακούφισης, υποθέσεων και ερωτηματικών. Ένα παιχνίδι που αναζωπυρώνει τα «αν» που πάντα μάς συμβουλεύουν να μην τα σκεφτόμαστε. Αλλά αυτό το παιχνίδι είναι λίγο πιο tricky, γιατί ίσως μετά από αυτό να κατανοήσεις τι πραγματικά ήθελες και θες να διορθώσεις.
Φαντάσου πως εισέρχεσαι σε ένα δωμάτιο κρατώντας τα μάτια σου κλειστά. Το δωμάτιο αυτό δεν είναι πολύ φωτεινό, ούτε πολύ σκοτεινό, η θερμοκρασία είναι η κατάλληλη και η ησυχία τόσο, όσο. Σιωπή επικρατεί, αλλά όχι η σιωπή που ξέρεις ότι δεν υπάρχει κανένας, εκείνη που ξέρεις ότι υπάρχουν τα πάντα. Εσύ, στέκεσαι σε ένα δωμάτιο που το μόνο που ξέρεις γι’ αυτό είναι ό,τι νιώθεις από το περιβάλλον.
Ανοίγεις τα μάτια, με επιφυλακτικότητα στην αρχή, μην ξέροντας τι να περιμένεις. Τι καλά που κάνεις! Κι αυτό γιατί βλέπεις απέναντί σου όλες τις πρώην σχέσεις σου. Στοιχισμένες η μια δίπλα στην άλλη, κάνοντας μια σειρά που μοιάζει περισσότερο με στρατηγικό σχηματισμό σε ετοιμότητα μάχης. Βρίσκονται όλα τα πρόσωπα απέναντί σου κι εσύ απέναντι σε αυτά. Σε κοιτάνε και τα κοιτάς. Ματιές άβολες, επίμονες, περίεργες και συναισθηματικές.
Κοντοστέκεστε να κοιτιέστε κι απορείς τι κάνεις σε αυτό το παιχνίδι φαντασίας. Σε αυτό το παιχνίδι που μόνο πανικό προκαλεί, όταν σκέφτεσαι εσένα κι όλους τους πρώην έρωτές σου σε ένα δωμάτιο. Ώσπου μια φωνή, μάλλον φωνή αποκύημα της φαντασίας σου, σού λέει: «Αν είχες να επιλέξεις να ξανά ζούσες με έναν άνθρωπο από την αρχή, ποιος θα ήταν αυτός;».
Φρικάρεις. Επεξεργάζεσαι το κάθε άτομο. Κάνεις focus, σαν να βρίσκεσαι σε ταινία κι ο cameraman εστιάζει σε κάθε άτομο ξεχωριστά κάθε φορά. Κάθε εστίαση κι ανάμνηση, κάθε ανάμνηση και συναίσθημα. Αισθήσεις παντός είδους σε διαπερνούν, κατακλύζουν το είναι σου. Εστιάζεις και με σειρά απαριθμείς τις εμπειρίες από κάθε πρόσωπο. Βλέπεις αυτό το άτομο που ήθελες να ξεχάσεις για τον τρόπο που σου φέρθηκε, αυτό που ήθελε να ξεχάσει εσένα για τον τρόπου εσύ φέρθηκες αλλά κι εκείνο που οι συγκυρίες σάς αδίκησαν. Κι αρχίζεις πράγματι να αναρωτιέσαι «σε ποιον έρωτα θα έδινα άλλη μια ευκαιρία;».
Έχεις, από τη μια, τη δυνατότητα να δώσεις ξανά ζωή στη σχέση που σε πλήγωσε, σε αυτήν που εσύ έδωσες γη κι ουρανό και θεωρείς πως δεν πήρες πίσω ό,τι σου άξιζε. Σε αυτή τη σχέση που εσύ ήσουν αυτός που αγάπησε περισσότερο, που έδωσε τα πάντα. Τη σχέση που σε έκανε να νιώσεις την ευφορία όπως κανένας άλλος, που σε έκανε να μάθεις τον έρωτα και το πάθος. Τη σχέση που σου έμαθε να αγαπάς και να μισείς ταυτόχρονα. Θα έδινες άλλη μια ευκαιρία, μήπως κι είχατε διαφορετικό τέλος; Ή θα προτιμούσες να δώσεις αυτή την ευκαιρία στο άτομο που στέκεται δίπλα, σε εκείνο που σε αγάπησε όσο τίποτα κι εσύ το αδίκησες, εσύ φέρθηκες σκάρτα. Θα έμπαινες στη διαδικασία να ξανά ζούσες αυτή τη σχέση από την αρχή, μόνο και μόνο για να φερθείς λίγο πιο ώριμα, λίγο πιο σωστά; Θα επέλεγες να δώσεις την ευκαιρία λοιπόν σε αυτό το άτομο για να εξιλεωθείς, για να καθαρίσεις τη συνείδησή σου, για να χαράξετε άλλη πορεία;
Ή θα επέλεγες να ζήσεις στο repeat μια παραλίγο ευτυχία με ένα άτομο που στέκεται παραδίπλα; Με το άτομο που είπατε πως είστε friends with benefits και ποτέ δεν μπορέσατε να γίνετε κάτι άλλο. Με εκείνο που κρατούσατε κρυφή τη σχέση σας γιατί φοβόσασταν τι θα πει ο κόσμος ή με εκείνο το άτομο που δεν είπες ποτέ σε κανέναν ότι ήσασταν μαζί για να κρατήσετε το μυστήριο. Που το παραλίγο μαζί δεν ήταν ποτέ μέσα στις υποψήφιες επιλογές. Θα το προσπαθούσες τώρα;
Όσο και να ήθελες να ανοίξεις την πόρτα και να φύγεις από το φανταστικό αυτό πλάνο τσιρίζοντας, ένα είναι σίγουρο: Πολλά διλήμματα εμφανίστηκαν σε ένα μόνο παιχνίδι φαντασίας. Παιχνίδι στρατηγικής ή καλύτερα πιθανοτήτων. Θα διάλεγες στρατηγικά επιλέγοντας να ζήσεις μια ζωή ξέροντας πως θα είναι τελικά βολική, ή θα επέλεγες με την καρδιά αφήνοντας την τύχη να σε βγάλει όπου θέλει;
Διλήμματα χειρότερα κι από αυτά που βλέπουμε σε τηλεοπτικές εκπομπές, που όμως μας κάνουν να δούμε ξεκάθαρα ένα γεγονός: Στο παιχνίδι αυτό εμείς τοποθετήσαμε τους σημαντικούς μας. Όλοι έχουμε πρώην εμπειρίες να διηγούμαστε, όμως αν μπήκες στη διαδικασία να το σκεφτείς, εσύ επέλεξες τους πρωταγωνιστές αυτού του παιχνιδιού, κατανοώντας αρχικά ποια άτομα ήταν σημαντικά στη δική σου πορεία.
Μετά, ίσως να ένιωσες ποια σχέση ήθελες να ξαναζήσεις και γιατί. Όποιο άτομο και να τοποθέτησες στο επίκεντρο, σημαίνει πως αυτό είναι το σημαντικό γι’ εσένα, σημαίνει πως γι’ αυτό το άτομο σκέφτεσαι τα «αν» και τα «γιατί» σου. Αξίζει λοιπόν να του εκφράσεις ό,τι σκέφτηκες στη διάρκεια αυτού του παιχνιδιού ;
Συντάκτης: Μυρτώ Ανδρεαδάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
