Η ζωή με έκανε να πιστεύω
τόσο στις λάθος στιγμές
όσο και στις λάθος επιλογές.
Και οι δύο σκοτώνουν, με σκότωναν,
αλλά οι πρώτες, αδιόρθωτα.
Για μια ζωή στύβουν την καρδιά, ανελέητα,
δίχως παύση, από τη στιγμή που θα περάσουν.
Ακριβώς γιατί η στιγμή δεν μπορεί να ξαναρθεί
δεν μπορεί να υπάρξει ίδια ξανά
δεν μπορείς και συ ο ίδιος να κάνεις κάτι για να την αλλάξεις.
Αναπόφευκτος, αποτρόπαιος θάνατος.
Ακολουθεί βέβαια μια λύτρωση λένε,
αλλά ποιος ξέρει.