Αν ήσουν φύλλο φθινοπωρινό,
θα σε πατούσα δήθεν τυχαία
και θα άκουγα τον ήχο σου
κάτω από την πατούσα μου.
Κι ύστερα…
θα έκανα δυο βήματα μακριά σου
για να νιώσω για λίγο τα κομμάτια σου
πίσω από την πλάτη μου,
έτοιμα να τα πάρει ο αέρας.
Θα προλάβαινα
να πάρω τα χρυσοκόκκινά σου θρύψαλα
στη χούφτα να τα τρίψω.
Στην τσέπη μου θα σε έβαζα
νωχελικά θα περπατούσα.
Τότε θα είχα χρόνο να σκεφτώ
τι θα έκανα με δαύτα!
Διακοσμητικό σε γυάλινο μενταγιόν;
Στάχτη στο τζάκι μου;
Λίπασμα στο χώμα της αυλής μου;
Δε θα επέτρεπα να σε φυσήξει
κανένας φθινοπωρινός άνεμος μακριά μου.
Αν ήσουν φύλλο φθινοπωρινό…
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Ελένη Δεληβοριά
