Είχε δύο πλευρές,
μια σκοτεινή, μια φωτεινή.
Αναλόγως από πού θα την κοιτούσες.
Κάπου φώτιζε
κάπου σκοτείνιαζε.
Ήταν ελεύθερη,
λίγο θλιμμένη
αλλά γενναία.
Μεγάλες παρέες δεν ήθελε
πολλή βαβούρα, σαματάς.
Της άρεσε η συντροφιά
μα ανάγκη δεν είχε την παρέα.
Στις μοναξιές της έβγαινε έξω,
κοιτούσε το φεγγάρι.
Έτσι, ήρεμο και μακρινό,
φωτεινό μα και σκοτεινό,
αναλόγως από πού θα το κοιτούσες.
Όπως ακριβώς ήταν κι ένιωθε.
Μόνη,
αλλά γεμάτη.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Μαρία Σ.
