Όταν σε αγγίζει το σκοτάδι επικίνδυνα,
έχεις να κάνεις μια δουλειά.
Να ξεχωρίσεις το πραγματικό και το κάλπικο.
Αν σε τυλίξουν τα κάλπικα, τότε χάθηκες.
Σε πόλεις δυστοπικές, πόσο ν’ αντέξεις, άραγε
όση προσπάθεια κι αν κάνεις να χαθείς μέσα στο πλήθος.
Το κυνήγι ξεκινά και βρίσκεσαι σε λάθος μέρος πια.
Οι δαίμονες σε παίρνουν στο κατόπι,
είναι πιο γρήγοροι από σένα που αναζητάς τις κρυψώνες σου.
Οι πληγές δεν έχουν κλείσει κι αφήνεις παντού χνάρια.
Αντέχεις μια ακόμα νύχτα εαυτέ μου;
Τρέξε, τρέξε μακριά τους.
Ακούς;
Μην παρασύρεσαι απ’ το σκοτάδι σου.
Τρέξε.
Κι ας μην πρόλαβες ποτέ σου να ξαποστάσεις.
Κι ας καταφέρεις έστω να τη δεις στα κλεφτά την επόμενη αυγή.
Συντάκτης: Στάθης Αναστασίου
