Αντί για σ’ αγαπώ
Σου άφησα λίγο ήλιο στο περβάζι,
να τον βρεις το πρωί μαζί με τον καφέ.
Δεν είπα τίποτα.
Ο έρωτας δεν είναι πάντα λέξεις.
Αντί για σ’ αγαπώ,
έκλεισα απαλά την πόρτα,
να μη σε ξυπνήσω.
Δίπλωσα το πουκάμισό σου λίγο καλύτερα,
ίσιωσα τις σελίδες στο βιβλίο σου.
Έβαλα τη ζάχαρη όπως την προτιμάς.
Όλα τα μικρά που δε μετριούνται,
αλλά είναι το μέτρημα της αγάπης.
Γεννημένη δίπλα στη θάλασσα, γράφω κάτι δικά μου από τα 14. Στην δράση-αντίδραση με μαθαίνω καλύτερα, μεθάω με καθαρά βλέμματα και ανοιχτές καρδιές που θέλουν να μοιραστούν ως αλληλένδετη ανάγκη. Η ευαισθησία μου είναι το alter ego της δύναμής μου. Σιγοτραγουδάω παντού• άλλωστε τη μεγαλύτερη γνώση την έχει η καρδιά. Από όπου δε νιώθω ελευθερία και από όπου δε βολτάρει ανέμελα το παιδί που έχω μέσα μου φεύγω. Δε συμβιβάζομαι εύκολα, λατρεύω να μαθαίνω νέες λέξεις, Προορισμούς και ανθρώπους που μου γεννούν την άλλη οπτική τους ερωτεύομαι απόλυτα και σταθερά. Κάθε δυσκολία γίνεται ο λόγος για να προσπαθώ πάντοτε και να μην το βάζω κάτω.
