Στο τελευταίο σκέλος της σελίδας μου έγραφε τ’ όνομά σου.
Άνω τελεία ο έρωτας.
Άνω τελεία γιατί δεν μπορώ να σε ορίσω εντελώς.
Άνω τελεία γιατί υπερέχεις όλων.
Άνω τελεία, ένας τέλειος κύκλος,
καθώς τα μάτια μου στέκονται να σε κοιτούν σαν λίθο πολύτιμο.
Άνω τελεία όχι για να σε καθορίσω ή να σε εντάξω κάπου
Δεν ορίζεσαι, είσαι η αρχή ενός κεφαλαίου χωρίς τίτλο, μέση και τέλος.
Έγραψα πόσες λέξεις στο κεφάλι μου, στην όψη σου υπό το φως, αλλά και στο σκοτάδι.
Και τώρα πια το χέρι μου, το νιώθω σαν αερικό,
που πρέπει ν’ αγγίξει κάθε πτυχή του κορμιού σου.
Άνω τελεία, για να μεταβώ στο δικό σου απαράβατο
κι αν εκεί κάπου εσύ με τσακίσεις,
σε μια αλλαγή σελίδας, θα έναν τρόπο ξανά να σε διαβάσω.