Απ’ το λίγο στο πολύ

Έχω ανάγκη να εξαφανίζομαι μέρες,

μήνες και χρόνια,

να χάνομαι στις σκέψεις μου,

στους κήπους μου,

να σπάω τα κελιά μου,

να με γυμνώνω με τις πιο σκοτεινές μου αλήθειες.

Κάτι με καίει συνεχώς και δεν ησυχάζω.

Έχω ανάγκη να αναμετρηθώ με μένα

να με βάλω στην πολυθρόνα

και να κοιτάξω τη φωτιά μέσα μου,

μπορεί να τη μεγεθύνω με όσα δω

μα στο τέλος θα χορέψω μαζί της.

Θα χτίσω πλάι της ένα παλάτι αγγέλων, για δυο.

Και μετά από αυτή την αναμέτρηση

θα ανασαίνω διαφορετικά,

θα κοιμάμαι διαφορετικά,

θα σκέφτομαι διαφορετικά,

θα μιλάω διαφορετικά,

θα ακούω διαφορετικά.

Είμαι έτοιμη πια

να βγάλω φτερά,

και να πετάξω απ’ το λίγο στο πολύ.