Στην αντίστροφη ροή του χρόνου θα τα πούμε ξανά
Θα έχουν αλλάξει μορφή οι λέξεις μας
Λες κι είναι πια μακριά λευκά φτερά
Σαν εκείνο το σμήνος πουλιών στον ουρανό
Ελεύθερες αλλά σαν μια στρατιά ενωμένες
Θα σχηματίζουν γύρω μας, πανέμορφες τις λέξεις
Η μουσική θα μας ανήκει κι ο κόσμος μου θα είσαι εσύ
Θα έχουμε όλες τις μελωδίες ζωγραφισμένες στα σώματά μας
Σαν ένα ολόγραμμα μιας παρτιτούρας αποκλειστικά για δύο.
Γεννημένη δίπλα στη θάλασσα, γράφω κάτι δικά μου από τα 14. Στην δράση-αντίδραση με μαθαίνω καλύτερα, μεθάω με καθαρά βλέμματα και ανοιχτές καρδιές που θέλουν να μοιραστούν ως αλληλένδετη ανάγκη. Η ευαισθησία μου είναι το alter ego της δύναμής μου. Σιγοτραγουδάω παντού• άλλωστε τη μεγαλύτερη γνώση την έχει η καρδιά. Από όπου δε νιώθω ελευθερία και από όπου δε βολτάρει ανέμελα το παιδί που έχω μέσα μου φεύγω. Δε συμβιβάζομαι εύκολα, λατρεύω να μαθαίνω νέες λέξεις, Προορισμούς και ανθρώπους που μου γεννούν την άλλη οπτική τους ερωτεύομαι απόλυτα και σταθερά. Κάθε δυσκολία γίνεται ο λόγος για να προσπαθώ πάντοτε και να μην το βάζω κάτω.
