Οι μικρές πληγές μου έγιναν τραύμα.

Κουβαλώ την κόλαση στις πρώτες θέσεις του μυαλού.

Θέσεις.

Αντιθέσεις.

Προθέσεις.

Διαθέσεις.

Όλες καθορισμένες από δαύτες τις πληγές.

Κοιμάμαι με τα βλέφαρα ανοιχτά σε θέση πολέμου.

Θα στείλω καληνύχτα.

Δε θα στείλω.

Θα στείλει καλημέρα.

Θα έρθει.

Δε θα φύγει!

Κοιμάμαι.

Εγώ εκεί τα έχω όλα.

Την ψυχή του!

Τη χαρά του.

Τη ζωή του!

Δεν κοιμάται.

Εκείνος ούτε αυτό δεν έχει.

Κάπως έτσι είναι οι τιμωρίες.

Αντιτίθεσαι στις θέσεις σου, τρομάζεις από τις προθέσεις σου, κυριεύεσαι από τις διαθέσεις σου.

Εγκληματείς.

Πράττεις και βιώνεις, αυτοδίκαιες τιμωρίες.

Συντάκτης: Γεωργία Σαρρίδου