Στην κάμαρα της φθοράς σου,
στις αφηρημένες λέξεις σου,
στις φαντασίες σου,
στις αναμνήσεις σου και στα ινδάλματά σου.
Εδώ θα μείνω.
Σ’ αυτή την καρέκλα που διαβάζαμε
και γράφαμε τα ποιήματά μας,
με ψυχή για μελάνι
και με καρδιά για χαρτί.
Εδώ θα μείνω, να παραδοθώ.
Τα πουλιά, ο ουρανός, ο ήλιος,
ο νους, το σώμα, τα χείλη, τα δάχτυλα,
η όσφρηση, η αφή
σε ενθυμούνται συνεχώς,
χωρίς διακοπή, χωρίς φωνή,
σιωπώντας.
Κι εγώ, εδώ θα μείνω.
Συντάκτης: Έλενα Γραμόζη
