Κάποτε ο χρόνος μας ξεπλήρωσε,
σφράγισε τα συρτάρια.
Λες κι ο φόβος της μνήμης τα κλείδωσε.
Κουτί της Πανδώρας έγιναν
κι εγώ πριν τα διπλοκλειδώσω,
τ’ άφηνα καιρό μισάνοιχτα
να ξεκλέβω χρόνο από τη ζωή σου.
Ο καιρός πέρασε.
Δε με επέλεξες ποτέ
ούτε σαν λήθη.
Κι έτσι, σ’ άφησα κι εγώ.
Η ζωή με πήρε απ’ τα μαλλιά
-δεν το θέλησα- με τράβηξε σ’ άλλα χέρια.
Εγώ εσένα θέλησα.
Τόσο, που θα ήσουν ξανά το αγαπημένο μου κορμί
κι ας άνοιγε διάπλατα κάθε συρτάρι που έκλεισε ποτέ.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.