Γράφει η Μαρία Ασλανίδου.
Αν πάθεις κάτι, να ξέρεις, θα το νιώσω.
Μην το κρατήσεις μυστικό. Μπορεί να σου θυμώσω.
Χάνω τη γη απ’ τα πόδια μου. Τα λόγια μου ένα σαρδάμ.
Ηχεί μόνο ένας θόρυβος, δυο τρένα κι ένα μπαμ.
Τι είναι αυτό, απόγνωση; Θλίψη; Απελπισία νιώθω!
Πες μου ήταν ατύχημα ή έγκλημα με νόθο;
Είπαν «ας περιμένουμε», μην έχουμε βιασύνη
ή λες να ξεκινήσουμε, «πάμε κι ό,τι γίνει»;
Είναι που δεν πρόλαβα να μάθω το όνομά σου
ή πόσο κάποτε θα λάτρευα, να χαθώ στην αγκαλιά σου
Ξέρω πως σήμερα χρειάστηκε ένα κομμάτι μου να σβήσω
Ένα κομμάτι, αγάπη μου, που ποτέ δε θα γνωρίσω.
