Εγώ τραγουδώ με τον αέρα.
Κλείνω τα μάτια τις βραδιές και με κοιτούν τ’ αστέρια.
Στέκω βουβή από κάτω τους και χαιρετώ τον ήλιο.
Κι εσύ μικρός σε μια γωνιά, κρύβεσαι κι απ’ το φως σου.
Εγώ τους τοίχους χρωματίζω και οι ζωές γεννιούνται.
Χορεύω μέσα σε κλουβιά κι οι πόρτες τους ανοίγουν.
Οι ξένοι με βλέπουν ζωντανή κι ακολουθούν στον δρόμο.
Κι εσύ δειλός κι απόμακρος τη μοναξιά γυρεύεις.
Εγώ εκείνη τη στιγμή που έγινε δική μας,
ταξίδεψα στις εποχές πάνω σε ουράνια τόξα.
Κι εσύ ζηλεύεις καθετί που καίει την καρδιά μου
και μου τα κλέβεις τα φτερά χωρίς καν να τα θέλεις.
Εγώ τα μάτια μου για σένα τα ανοίγω.
Παρακαλώ τα χρώματα να προσκυνήσουν μπρος σου.
Πληρώνω με το μέσα μου νότες να σ’ αγαπήσουν.
Στις αμμουδιές τα βράδια χάνομαι και προσευχές γεμίζω.
Εγώ ξυπνώ τα πρωινά με σένα φυλαχτό μου.
Κι εσύ φοβάσαι ν’ αφεθείς και ζεις με αποφάγια.
Εγώ μπροστά σου στέκομαι γυμνή κι εσένα ο φόβος σε τυφλώνει.
Συντάκτης: Γεωργία Σαρρίδου
