Ανάσες κοφτές, λαχανιασμένες,
λίγο πριν παραδοθούν στου κορμιού τη ζάλη.
Βλέμματα απλανή κι αυτά ανήμπορα να μιλήσουν.
Χρώμα δεν υπάρχει στη στιγμή,
μόνο ιδρώτες.
Εκεί κοντά στου ηφαίστειου τη λάβα
καίγονται μαζί και τα λεπτά της ώρας.
Τα χέρια γίναν’ σπίθες, φλόγες γίναν’ τα φιλιά.
Ανάμεσα στη γη του πυρός
και τον κόσμο τον αληθινό
έμαθα έρωτας τι θα πει.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Αντριάνα Αρβανιτίδου
