Ήταν μια νύχτα όνειρο
μια νύχτα κεντημένη στα μάτια,
συνυφασμένη με το κορμί σου.
Δάκρυ κύλησε στο μάγουλο, στο μέτωπο ιδρώτας.
Μου έπιασες το χέρι,
με τράβηξες
μου έδωσες ένα φιλί,
που δεν είχε σημασία.
Ήταν το στερνό σου.
Μετά κενό.
Από τότε έχω να νιώσω γαλήνη
Από τότε να καταθέσω την ψυχή μου.
Δε θέλω να ανήκει σε άλλον, δε θέλω να μου την κλέψουν.
Λες κι αν μείνει αναλλοίωτη, η στιγμή θα αποκτήσει λίγη σημασία,
αφού θα είναι αιώνια.
Συντάκτης: Αικατερίνη Κουτλή
