Αιωρείται η αλήθεια ανέγγιχτη.
Αποσβολωμένος, λοξοκοιτάς,
χωρίς πυξίδα τους ανθρώπους σου.
Πλανάται η ζωή από ματαιώσεις.
Αμίλητος απ’ όνειρα και λάθη,
βουρκώνουν τα μάτια σου
σε σχέσεις αθέατες.
Να γυρεύεις ανήξερους τράγους
προς αποδιοπόμπευση,
δεν είναι άκαρδο;