Είχαμε έρωτα,
έρωτα καρμικό.
Δεν ήταν ένας απλός έρωτας
μα έρωτας εμπνευστής
και δημιουργός μεγάλων συναισθημάτων.
Κάποιος ναυαγός θα τον έφερε
που θα χάθηκε με το καραβάκι του στην κόγχη του φεγγαριού.
Κάποιος άστεγος θα τον ξέχασε
που θα αναζητούσε στέγη και τροφή.
Τούτον τον βρήκαμε εμείς.
Εγώ κι εσύ.
Κι η νύχτα έγινε μέρα,
το αγκάθι λουλούδι,
η στάχτη φωτιά,
η βροχή φιλί.
Έβαλα καρδιά,
έβαλες μαγεία.
Κι ο έρωτας έδωσε πνοή,
από εκείνες που περιμένεις για να ζήσεις.