Οι αναμνήσεις κάποτε υφαίνουν ένα κασκόλ που σε πνίγει.
Σε ντύνει με αμφιβολίες και με απορίες.
Τα έζησες όλα καλά;
Ή πέρασαν όλες οι μέρες σου με ελλείψεις;
Πάντα η δίψα θα σε κάνει να αμφιβάλεις ότι δεν έζησες.
Σε κάθε ανατολή θα μικραίνει η ζωή σου
και σε κάθε δύση θα ανακουφίζεται κάλπικα ο εαυτός σου που τελείωσε άλλος ένας κύκλος.
Κι είναι λες και κάθε μέρα μηδενίζεις,
δίχως να ζεις.
Σε ένα καβούκι που δε διαπερνάει πια συναίσθημα
και σε κάθε τοκ τοκ κάποιου δήθεν περαστικού
αδιαφορείς
κι ελπίζεις απλά να τον κάνει να προσπεράσει, η τόσο βολική αβολοσύνη σου.
Συντάκτης: Στάθης Αναστασίου
