Γερνάω γρήγορα και χάνω μια ευκαιρία
εκείνη στο κορμί σου, στο μυαλό σου.
Σκοτώνω έναν έρωτα ισοβίτη
μην αναγκαστώ δήθεν να τον θρέψω πέρα από τα σίδερα.
Είναι εκείνος του Νοέμβρη, ο δικός μας.
Μετράω κάτι κέρματα, μετά βίας φτάνουν για έναν άστεγο
εκείνον στην Πεντέλη, πίσω από τα φανάρια.
Γερνάω γρήγορα κι έχω γράψει μόνο λίγο,
ξέρω ότι έχω να πω κι άλλα,
ευτυχώς να λες, που έχω για καμβά τα μάτια σου.
Εκείνα που με κοιτάνε ακόμα και Δευτέρες πρωινά
και κάπως ο πόνος συρρικνώνεται.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ
Συντάκτης: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
