Γιατί μου λείπεις.
Γιατί είσαι όλα τα υπέροχα ανείπωτά μου.
Γιατί αν αύριο περάσεις από εδώ, θα μου κρυφτούν οι λέξεις.
Γιατί μέχρι εχθές, απλόχερα τα μοίραζα τα λόγια.
Γιατί το έσωζα το μέσα μου, κρατώντας το συναίσθημα εγκλωβισμένο στη σιωπή.
Γιατί πριν κοιμηθώ, παίρνω αγκαζέ την άνοιξη από τα μάτια σου.
Γιατί μπορώ να συμπονώ τα όνειρα των ποιητών.
Γιατί απομακρύνομαι από τον φόβο.
Γι’ αυτό γράφω ποιήματα για σένα.
Εγώ να καταργώ τις λέξεις κι εσύ ν’ αποτραβιέσαι απ’ τις σιωπές.