Ποιος ένιωσε σαν τότε.
Τότε που χαρά μόνο υπήρχε.
Υπήρχε και φαινότανε στα μάτια και στα χείλη.
Στα χείλη που φιλησες το βράδυ με αγάπη.
Αγάπη που δεν ήταν κι όμως, θα μπορούσε.
Μια σκέψη που δε θέλαμε, μα, μάς κυριαρχούσε.
Κόμπος στο λαιμό, για μια σταγόνα μόνο.
Χάδι το φιλί.
Κι άγριο σαν φίδι.
Μοιάζεις μικρό παιδί που κλαίει για αγάπη λίγη.
Θεόσταλτο σημάδι αυτό το βράδυ.
Απόψε, λέει, θα σε βρω.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Ασπασία Κ.
