Η αγκαλιά σου.
Σαν του φίλου ή του πατέρα σου.
Είναι η ζεστασιά που αναζητώ όταν αισθάνομαι χαμένος.
Μέσα σ’ αυτήν, οι φωνές του κόσμου ησυχάζουν,
κι όλα τα προβλήματα φαίνονται πιο μικρά.
Η αγκαλιά σου.
Σαν της γάτας ή μητέρας σου.
Είναι το απαλό άγγιγμα που διαλύει τις ανησυχίες,
μια μαγική σφαίρα στον κόσμο της τρέλας.
Η αγκαλιά σου.
Είναι ένα παραμύθι, με ήρωες που γνωρίζουν πώς να αγαπούν.
Η αγκαλιά σου.
Είναι το λιμάνι στην καταιγίδα,
ο ήχος της καρδιάς, που χτυπά σε ρυθμό γνωστό.
Μια χαρμόσυνη καταφυγή,
ένα σημείο συνάντησης των ψυχών μας.
Μια υπόσχεση ότι πάντα θα είσαι εδώ,
μια αχτίδα στο σκοτάδι που συνεχώς με καθοδηγεί.
Η αγκαλιά σου.
Είναι ένα καταφύγιο, ένα τόπος ηρεμίας κι ασφάλειας.
Η αγκαλιά σου.
Είναι η αληθινή θαλπωρή,
ένας κόσμος που μπορώ να ονειρεύομαι.
Να ονειρεύομαι χωρίς φόβο.
Συντάκτης: Ανδρόνικος Πετίδης
