Στην αρχή φαινόμασταν διαφορετικοί από τους άλλους.
Δε φοβόμασταν μη χάσουμε τους εαυτούς μας μέσα στα τόσα μάτια.
Δεν τρέμαμε την απόρριψη και τη ματαιότητα του έρωτα.
Παντού τραγουδούσαμε,
χωρίς να μας νοιάζει η κριτική των αηδονιών,
χωρίς να δίνουμε σημασία στα μοχθηρά βλέμματα των ανθρώπων.
Ήμασταν δυο ανέμελοι άνθρωποι
που ξεκινούσαν κοινό ταξίδι προς το άγνωστο και το απαγορευμένο.
Μα σαν φτάσαμε μπρος το πρώτο αδιέξοδο,
ο δρόμος μας φάνηκε τραχύς και δύσβατος.
Δεν μπορούσαμε ν’ αντέξουμε με τον ήλιο πλάτη
κι έτσι νικημένοι παραιτηθήκαμε.
Κι ήμασταν μόνο στην αρχή.
Εκεί που πάντα θα είναι όλοι.
Συντάκτης: Ελένη Λατίνα
