

Ήταν μια ματιά αλλιώτικη,
όχι σαν τις άλλες.
Δε ζητούσε, δεν υποσχόταν,
δε σε καλούσε κοντά.
Στεκόταν εκεί,
βαθιά και αμίλητη,
σαν να ήξερε όσα δεν τολμούσες να πεις,
σαν να περίμενε να δει αν θα αντέξεις.
Κι εσύ, χωρίς να το καταλάβεις,
έχασες τον εαυτό σου μέσα της.
Και δεν ήξερες αν ήταν έρωτας,
αν ήταν φόβος,
ή αν ήταν απλώς η αλήθεια
που για χρόνια απέφευγες να κοιτάξεις.