Ήταν αρκετό που κοιτάζαμε την ίδια θάλασσα
που βυθίζαμε τις σκέψεις μας στο ίδιο λιμάνι.
Επέπλεα μα είχα ένα χέρι να κρατηθώ
-όχι οποιοδήποτε-
όχι ένα τυχαίο,
το δικό σου.
Επέλεξα τις αρετές
και τις κακοτροπιές σου
συνειδητά, είχα διαλέξει τον δύσκολο δρόμο.
Αυτόν που στο τέλος,
απολαμβάνεις τα καλύτερα.
Κι η αγάπη ήξερα πια τι είναι
Ανιδιοτέλεια.
Ατέρμονη σύνδεση.
Εγώ κι εσύ.
Συντάκτης: Φωτεινή Γιαμά
