Πάντα έβλεπα τις ταινίες.
Τα κοντινά πλάνα, τους ψιθύρους που ήταν λες και τους άκουγες
δίπλα στο αυτί σου.
Τους μοναδικούς έρωτες που ήλπιζα πως θα ζήσω
κάποια στιγμή μαζί σου.
Λες κι έπαιζα εγώ. Σαν να γνώριζα ένα ακόμα κομμάτι του εαυτού μου
κρυμμένο στην οθόνη.
Πάντα έβλεπα τις ταινίες.
Κάποιος με είπε τρελή, γιατί κρυβόμουν στα σινεμά
για να μπορώ να δω μια προβολή ακόμα.
Ήθελα να πάψω να είμαι θεατής. Έψαχνα να βρω την τόλμη
να πρωταγωνιστήσω στη δική μου πρεμιέρα.
Πάντα έβλεπα τις ταινίες.
Δεν είναι όμως για όλους το χαρούμενο τέλος. Για κάποιους ίσως να μην υπάρξει.
Να μη γνωρίσουν του έρωτα το τελικό μεγάλο πλάνο.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Έφη Α.
