Στα σκοτεινά νερά της θάλασσας,
βρίσκω τη μορφή σου.
Στα μακρινά φώτα των φάρων,
πάνω στις αναμνήσεις μας,
συναντώ τις αδούλωτες στιγμές της συνύπαρξής μας.
Ήχου κι εικόνας γωνία,
κοιτάζει να στριμωχτεί το παρόν μας,
σαν βρέφος που παλεύει να βρει μια θέση στον δικό του κόσμο.
Όσο τα νερά χαϊδεύουν την αμμουδιά,
φωτεινός περιπατητής γίνεται η μορφή σου,
σβήνει σε κάθε παφλασμό των κυμάτων
όπως στην ευτυχία μιας στιγμής
το απαλό άγγιγμα της νιότης εξαλείφει την όψη του γερασμένου χρόνου.
Στείλε το ποίημα και τα quotes σου και μπες κι εσύ στην ομάδα των #pillowpoets!
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Φοίβη
