Βούλιαξα και για πολλοστή φορά
η σιωπή, την πόρτα μου χτυπά.
Θέλω να έρθω σε επαφή με ό, τι με τσακίζει
να μετρήσω τις ανοιχτές πληγές,
να δω αν μετά τη μάχη
υπάρχει ελπίδα για μια σπίθα ζωντανή.
Οι θύμησες είναι ένας κύκλος
που σε κάθε κορμί κυλά.
Όμορφες ή άσχημες
είναι εικόνες θολές.
Ανακυκλώνουν τις ανάσες
και το κορμί στην τρέλα προχωράει.
Άκου για λίγο τη σιωπή
μετά από κάθε φουρτούνα σιγοτραγουδάει.
Η ζωή είναι εδώ.
ψιθυριστά το μαρτυράει.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου