Μίλησαν σε μια γλώσσα αλλιώτικη.

Κοιτάχτηκαν με μάτια κλειστά.

Θαρρείς με κάποιο παράδοξο τέχνασμα είδαν και τα χαμόγελα άνθισαν.

Δώσανε τα χέρια και κράτησαν τα μάτια κλειστά,

όλες οι αισθήσεις υπερλειτουργούσαν.

Λες κι είχαν βρει επιτέλους το λόγο ύπαρξής τους.

Δε δέχτηκαν να χάσουν ούτε ένα ερέθισμα.

Προχώρησαν τόσο σίγουροι με τα μάτια κλειστά

κι ας μην ήξεραν το δρόμο

Ήξεραν τον λόγο.

Δεν υπήρχε κάτι άλλο να δούνε,

Είχανε νιώσει όλα όσα έπρεπε.

 

Συντάκτης: Κώστας Ντίνος