Έπαιζα το όνομά μου στο κέρμα σου
Ορκιζόμουν πως η φυγή δεν ειναι ανάμεσά μας
Τι σού ‘ταξε;
Για ποια ζωή με ξόρκισες;
Ο φόβος έγινε δρόμος,
με προορισμό το χωριστά
Το σπίτι μυρίζει τη λύπη απ’ το δέρμα μου
που δε σε φοράει πια το σώμα μου.
Όσα σου είπα σιωπηλά, τα ξέχασες
κι ας πίστευα η ανόητη
πως με τα μάτια κλειστά,
θα σού μάθω να κοιτάζεις.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Ευφροσύνη Γιακουμόγλου
