Έγινες ο χρόνος της ύπαρξής μου.
Δεν υπήρχε πια ήλιος να δύει,
οι ορίζοντές μου περπάτησαν πιο πέρα,
το σώμα μου απέκτησε πνοή από την αφή σου
η καρδιά μου ανασχηματίστηκε και πήρε τη μορφή σου.
Έγινες ο χρόνος της ύπαρξής μου,
που τα λεπτά δε φτιάχτηκαν για να κυλούν,
αλλά για να παγώνουν, κάθε που έλειπες.
Έγινες ο χρόνος της ύπαρξής μου
που έτρεχε με κάθε στιγμή μαζί σου.
Εκείνος ο χρόνος
ο πολύτιμος,
που δε μέτρησε ποτέ αντίστροφα,
μόνο βαδίζει προς το άπειρο.
Συντάκτης: Ευφροσύνη Γιακουμόγλου
