Σπιρτόκουτα τα σώματά μας.
Και σπίρτα η ψυχή μας.
Έχω ανάψει πολλά για να ζεστάνω άλλους κι άφησα δυο-τρία για να ζεστάνω εμένα.
Μα στα μέρη μου βρέχει συχνά και δε μου έδωσαν ομπρέλα.
Έμεινα μόνο με μια υπόσχεση, πως θα τα καταφέρω.
Το σώμα μου, όμως, λιώνει κι η ψυχή, τι να ζεστάνει κι αυτή!
Έτσι, μισός στέρεος και μισός στο χώμα, ψάχνω ένα υπόστεγο
να δώσω σε κάποιον άστεγο από τα τελευταία μου τα σπίρτα.
Λίγη ζέστη, με αντάλλαγμα λίγη ξεκούραση.
Στα μέρη μου, όμως, επικρατούν μόνο βροχερές ημέρες.
Και τα σπίρτα μου κρατάνε για δευτερόλεπτα.