Ρίχνουμε βλέμματα αργά,
βυθισμένοι ο ένας στην άπειρη λαγνεία του άλλου.
Φωνές ακούγονται από το απομακρυσμένο εγώ του νου,
μα οι δυο μας στεκόμαστε γυμνοί,
βουτηγμένοι στη στιγμή της άκρατης αφέλειας.
Τα μυστικά περάσματα πληθαίνουν,
γεμίζουν ένα ωκεανό γύρω από τα σώματά μας,
τόσο βαθύ που να μπορεί να καλύψει όλους μας τους πόθους,
να κρύψει μέσα του όλα τα μυστικά,
μέχρι να τα φέρει στην επιφάνεια
άδεια η σωρός των αναμνήσεων.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ
Συντάκτης: Φοίβη
