Καθώς η νύχτα μακραίνει
αόρατες κλωστές επιθυμίας δένουν το σκοτάδι εδώ.
Καθώς το φως τρεμάμενο σιγοκαίει
η μορφή σου στο ημίφως μοιάζει με άγαλμα αρχαίας εποχής.
Η πανσέληνος ορίζεται απ’ τα μάτια σου.
Το δέρμα σου γνώριμο στην αφή μου.
Η νύχτα μακραίνει
κι όλες οι νύχτες γίνονται «εσύ» κι η πανσέληνος και το άρωμα το δικό σου στον κάθε αέρα.
Κάτω από τη σάρκα σου τα πάντα,
κάτω από τη δική μου, εσύ.
Στείλε το ποίημα και τα quotes σου και μπες κι εσύ στην ομάδα των #pillowpoets!
Διάβασε περισσότερα εδώ!
Συντάκτης: Ευφροσύνη Γιακουμόγλου
