Παράλληλοι κόσμοι,
ανεξάρτητοι.
Σαν τ’ αποτυπώματα βημάτων
που αφήνουμε καθώς γράφουμε
το παρελθόν μας
και ποτέ δε θα ενωθούν
το ένα με το άλλο.
Παρά μόνο μ’ ένα βλέμμα
που γίνεται γέφυρα στο τότε,
στο τώρα και το μετά.
Παράλληλοι κόσμοι,
ολόιδιοι.
Σαν έναν αντικατοπτρισμό του εαυτού μας
που θα συναντήσουμε σε κάθε αντανάκλαση.
Που όσο κι αν πλησιάσουμε το χέρι μας,
δε θα γίνουν ποτέ ένα.
Παρά μόνο ένα βλέμμα
που θα γίνεται η γέφυρα
να δούμε αυτά που δεν μπορούμε.
Παράλληλοι κόσμοι,
ταυτόχρονοι.
Βρίσκονται μπροστά
στον αλύγιστο χρόνο της αιωνιότητας.
Σε μια σειρά γεγονότων που επαναλαμβάνονται,
δίχως φινάλε.
Παράλληλοι κόσμοι
που όσο κι αν θέλουν
δε θα καταφέρουν ποτέ
να γίνουν ένα,
όπως εμείς.
Συντάκτης: Έφη Α.
