Δε θα γράψω άλλες όμορφες λέξεις για σένα
θα τις παρατήσω γυμνές σε μιαν άκρη,
δίχως επίθετα, χρώματα, ζωή.
Θα σ’ αφήσω εκτεθειμένο
θα κρατήσω για αρχή την όσφρηση
Λίγο-λίγο η συνείδηση θα τη συμπληρώνει
θα διαστέλλονται οι κόρες,
τα βλέφαρα θα ανοιγοκλείνουν γρηγορότερα.
Στη συνέχεια θα βασιστώ στη χημεία
ορμόνες, εκκρίσεις, αντιδράσεις.
Στο τέλος θα σβήσω κάθε θύμηση
τη μνήμη θα σωπάσω
θα αρκεστώ σε μια φωνή παροδική που όλο θα ξεμακραίνει
κενή θα στέκεται, αδύναμη.
Έρωτα που παραπάτησε
στης πρώτης αλήθειας τη σχισμή.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Μαρία Μπουρμά
