Σκέφτηκα τόσες μέρες.
Τα λάθη και τα σωστά μου.
Ποιος έφταιγε και ποιος όχι.
Τι κλισέ το «σε μια σχέση φταίνε κι οι δύο»;
Εγώ φταίω για όλα.
Εγώ που δεν κατάλαβα πως δεν υπάρχει
σωστό και λάθος,
θύτης και θύμα.
Είμαστε μόνο δύο άνθρωποι.
Δύο ψυχές που εγωιστικά επιθυμούν να αγαπηθούν.
Αυτός ήταν ο τρόπος τους.
Κι έχασαν τόσο χρόνο,
χωρίς να μάθουν πως,
υπάρχουν πολλοί τρόποι ν’ αγαπάς.
Δρομέας μεσαίων αποστάσεων άρα κυριολεκτικά στο τρέξιμο από μικρή ηλικία. Και ναυαγοσώστρια πλέον. Καταπιάνομαι με πολλά εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Λατρεύω να δοκιμάζω νέες εμπειρίες. Πλήττω στο σπίτι. Συνήθως δεν έχω ελεύθερο χρόνο. Όταν όμως έχω θέλω να δημιουργήσω κι επειδή δυστυχώς η ζωγραφική δεν είναι το ατού μου γράφω ποίηση. Όμως μέσα στους στίχους μου νομίζω ναυαγώ στα πιο βαθιά σημεία του μυαλού μου και πνίγομαι στα συναισθήματα που τόσο αγαπώ.
