Και να σου πω;
Εγώ σβήνω!
Τι να κατηγορήσω;
Τις συγκυρίες;
Κυρίες φθηνές και χλομιασμένες.
Εγώ σβήνω!
Παραζαλίζομαι.
Πρώτο ποιο να βρω να πω;
Από αυτά που αγαπώ ποιο πρώτο να διαλέξω;
Εγώ σβήνω!
Μεθώ.
Και πώς μπορώ αλλιώς, όταν μυρίζω τ’ άρωμά σου;
Να φεύγεις και να μένει εκείνο πάνω μου,
να γίνεται οι γλυκόπικρες στάλες της ευτυχίας μου.
Όσο ο Μορφέας μου χτυπά με το δάχτυλο τον ώμο, κι εγώ να διαμαρτύρομαι.
Δεν είμαι έτοιμη να τον διαλέξω.
Εσένα και πάλι εσένα!
Απόλυτα και παράλογα.
Αποδέκτης αφιλτράριστων ψεμάτων κι η λογική φρικτή.
Εγώ σβήνω!
Κι εσύ ούτε κι απόψε θα το μάθεις.
Συντάκτης: Γεωργία Σαρρίδου
