Σιωπές και ψίθυροι
και κάπου ανάμεσα εμείς σφηνωμένοι.
Σα να μην έφταναν αυτά,
η βροχή πρωτοστατεί θυμωμένη.
Σα να μη σ’ ένοιαξα ποτέ,
μπρος μου στέκεσαι δειλή κι απορημένη.
Σα να μη μ ένοιαξες κι εσύ,
Κάθε παλιά πληγή, ανοίγω απ’ την αρχή.
Σιωπές και ψίθυροι-
κάπου ήμασταν κι εμείς,
Πλέον άφαντοι,
μας πήρε το νερό σε κάποιο άλλο αυλάκι.