Σαν ξεψυχάει ο ήλιος,
μια σκιά δισταγμού απλώνεται στα μάτια σου.
Το φως σαν ένα αργοπορημένο φιλί
που λησμόνησε πως θα φύγει.
Κάθομαι στην άκρη του απογεύματος
μετρώντας αναμονές και ώρες ξεχασμένες.
Ο έρωτας έρχεται σαν το σούρουπο:
με βήματα απαλά, σχεδόν ψιθυριστά,
που σε ξεγελούν πως θα μείνει.
Μα ξέρουμε κι οι δυο
πως η νύχτα πάντα κερδίζει.
Κι ο ήλιος κουρασμένος, πια,
γέρνει στην αγκαλιά μιας απουσίας.
Κι εσύ,
σαν σκιά δισταγμού
που δεν ξέρει αν θα μείνει
ή αν θα φύγει
μαζί του.
Συντάκτης: Ευφροσύνη Γιακουμόγλου
