Ήθελα να ξέρεις ότι μοιάζουμε.
Όσο κι αν δε θέλεις να το παραδεχτείς, εμείς οι δυο μοιάζουμε.
Δυο άνθρωποι σφυρηλατημένοι στη φωτιά.
Στην πίεση που μας διαμόρφωσε με τρόπο ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε.
Με την ικανότητα διαχείρισης κρίσεων, των πιο μεγάλων, των πιο φαινομενικά δύσκολων.
Τελικά, συνυπάρχουμε με αμέριστη αγάπη αλλά και μπόλικη κόντρα.
Αυτή η κόντρα μας, λοιπόν, είναι η πηγή της ιστορίας.
Κοντράρεται ο εγωισμός, το πείσμα, η γκρίνια, το παράπονο και κάθε λογής ανώριμο συναίσθημα.
Έτσι γίνεται όταν στην ίδια σελίδα βρίσκονται δυο ίδιοι άνθρωποι. Τα θέλουν όλα δικά τους. Όλα με τον τρόπο τους.
Θα επικρατεί ο ένας; Λίγο και οι δυο; Ποιος ξέρει;
Μαζί σου, όμως, δε με ενδιαφέρει κάτι άλλο πέραν των σημαντικών.
Και σημαντικά είναι τα βράδια μας, τα πρωινά μας και τα μπάνια μας. Οι έρωτές μας και η παρέα μας.
Αυτά που μας φέρνουν κοντά.
Αυτά, που είναι πολύ πιο δυνατά από όσα δύνανται να μας χωρίσουν.
Συντάκτης: Δώρα Νασιοπούλου
