Ήταν άσχημα ντυμένος, απεριποίητος.
Τρύπιο παντελόνι και χωρίς ζακέτα.
Κάθε μεσημέρι στη στάση του μετρό στο δρομολόγιο των τρεις.
Ήρθε χαμογελώντας μια μέρα κι έκατσε δίπλα μου.
Άρχισε να μου μιλά στον ενικό.
Απόρησα.
Παρέλειψε τον χαιρετισμό και με ρώτησε πού πάω.
Μην ακούγοντας την απάντησή μου, με ρώτησε από πού σε ξέρω.
Χάθηκα για λίγο στις σκέψεις μου,
σε είχα σκεπάσει με πολύ πίκρα, βλέπεις.
Μα απάντησα,
εδώ σε φύτεψαν,
φύτρωσες,
ψήλωσες,
άνθισες
κι εγώ στο πλάι σου, σε λάτρευα.
Έγνεψε και κατέβηκε στην επόμενη στάση.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ
Συντάκτης: Βάσω Γραμμένου
