Όσα δεν ήθελα,
ήταν γιατί δεν μπόρεσα να τα δω
Όσα ήρθαν,
απήλθαν μουδιασμένα.
Προσπάθησα να εξηγήσω τα ανεξήγητα συναισθήματα,
να παλέψω μαζί τους
να νικήσω τις Ερινύες
να προχωρήσω.
Έψαχνα, έψαχνα τις λύσεις και τον τρόπο
για το μαγικό, ανεξάντλητο ταξίδι της ζωής.
Κι έμεινα εδώ,
στο τώρα να σε περιμένω.
Ένα παρόν που ήρθε χωρίς να φαντάζομαι
πως συμφωνούσα μυστικά,
πως θα σε σκέφτομαι για μια αιωνιότητα.
Νοσταλγός σίγουρα, με μια παιδικότητα που δεν εγκατέλειψα ποτέ. Όσα ένιωσα, έζησα, είναι μέσα μου, με οδηγούν. Γιατί γράφω θα ρωτήσεις... Γράφω για μένα. Περιπλανιέμαι συνεχώς αλλάζοντας κόσμους. Μέσα απ' τα ποιήματα εκφράζω όλα όσα έζησα και ζω.
Αν θέλεις να με ψάξεις θα είμαι χαμένος … σε έναν «Χαμένο Παράδεισο Λέξεων» (η ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις Διάνοια) καταθέτοντας την ψυχή μου και τα όνειρα μου με όλα τα συναισθήματα που συνθέτουν το ταξίδι μας αυτό που λέγεται ζωή.
Άλλοτε ξεχασμένος σε ένα ξέφωτο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, χαζεύοντας τα αστέρια. Άλλοτε στην πλάτη μιας χήνας να ταξιδεύω σαν το Νιλς Χόλγκερσον. Και άλλοτε στη Χώρα του Ποτέ να παίζω με τα Χαμένα Παιδιά... για το παιδί που δεν χάθηκε ποτέ από μέσα μου.
