Κι είμαι πεπεισμένη πια
πως κάπου υπάρχεις
κι εσύ αναρωτιέσαι αν θα βρεθεί, όχι απλώς μια ψυχή,
μα μια ψυχή που να μπορέσει να καταλάβει τη δική σου.
Κι είμαι πεπεισμένη πια
πως προχωράς τη ζωή σου μαθαίνοντάς σε,
για να μου πεις όταν σε γνωρίσω ότι τώρα κατάλαβες αυτά που δεν καταλάβαινες χρόνια ολόκληρα.
Θα ξέρεις πως με βρήκες και σε βρήκα.
Θα καθόμαστε αγκαλιά μπροστά από τη λίμνη διαβάζοντας και μιλώντας,
Θα μας είναι αρκετό.
Κι είμαι πεπεισμένη πια
πώς θα μοιάζει η ευτυχία τις Κυριακές παρέα, σαν να τις είχαμε ζήσει από καιρό.
Ο ήλιος και το αεράκι θα ‘ναι εκείνα που θα διακόπτουν τη συζήτησή μας.
Σ’ αυτόν τον κόσμο που θα χτίσουμε,
με τις ώρες,
με τις μέρες,
με τα δειλινά.
Όταν από το παράθυρο το καλοκαίρι θα φαίνεται το φεγγάρι,
με μουσική στο πικ απ
και την ψυχή μου όλο και να ησυχάζει.
Είμαι πεπεισμένη πια
πως θα ‘ρθεις, όχι για να βρεις όσα μου λείπουν
μα να ενώσεις όσα έχω μαζί σου.
Στείλε το ποίημα και τα quotes σου και μπες κι εσύ στην ομάδα των #pillowpoets!
Διάβασε περισσότερα εδώ!
Συντάκτης: Φωτεινή Γιαμά
