Θα σε ονόμαζα έρωτα
αν τις νύχτες μοιραζόμασταν το ίδιο μαξιλάρι
και μπλέκαμε τα πόδια μας κάτω από το δροσερό σεντόνι.
Αν μου μιλούσες με λόγια τρυφερά
και χάιδευες τα μαλλιά μου
μέχρι ο Μορφέας να γνέψει στα βλέφαρά μου.
Θα σε ονόμαζα έρωτα
αν τα πρωινά αντικρίζαμε μαζί το πρώτο χάραμα
και χτίζαμε τα όνειρά μας στην πρώτη ανατολή της μέρας.
Αν περπατούσαμε χέρι-χέρι στο πλακόστρωτο
κόντρα στα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών
και την αγένεια.
Θα σε ονόμαζα έρωτα
αν τις νύχτες λουζόμασταν το φως του φεγγαριού
κι έπειτα χαράζαμε με τα δάχτυλα όρκους αγάπης στην άμμο.
Θα σε ονόμαζα έρωτα.
Αν…
Μα τώρα
δεν ξέρω ποιο όνομα, άραγε, μένει για να σου δώσω.
Συντάκτης: Στέλλα Δαναβασίλη
