Ξέρω μια μέρα την πόρτα θα κλείσεις
και στα τηλέφωνα δε θα απαντήσεις
πιο πολύ λυπάμαι επειδή
στα μάτια άλλου δε θα ΄μαι παιδί
σε μια γωνιά με ράφια σκέτα
θα με κοιτάζει η ζακέτα
τότε δεν ήθελα να πάρω
μα τώρα τόσο τη γουστάρω
χαρούλα που σ΄αρέσει παίζει
ζακέτα βάζω στο τραπέζι
και με τα μάτια μου κλειστά
τρώω της μάνας γεμιστά.